To naprawdę
niezwykłe, że kolejny, czwarty już dzień, trwacie w wielkim,
ogólnopolskim proteście pracowników szkół, przedszkoli i
placówek oświatowych, proteście przeciwko ubóstwu i ciągłej
pauperyzacji środowiska oświatowego.
Edukacja to
najważniejsza sfera życia społecznego, bez niej nie przetrwa żadne
społeczeństwo, żaden naród.
Nasza walka toczy
się o przyszłe pokolenia. Zwracamy uwagę na poważny
kryzys, który dotknął edukację publiczną,
na zmniejszające się nakłady finansowe z budżetu państwa, na
dramatycznie źle przygotowaną i przeprowadzoną reformę oświaty,
na fatalne podstawy programowe, na rosnące zapotrzebowanie na
wsparcie psychologiczno-pedagogiczne coraz większej grupy uczniów i
zatrudnianie w szkole specjalistów: pedagogów, psychologów,
logopedów i terapeutów.
Nasza walka toczy
się dobrą
edukację dla dzieci i młodzieży,
zależy nam na szkole wolnej, autonomicznej, prowokującej do
myślenia, szkole, która przygotowuje do życia i mierzenia się z
wyzwaniami współczesnego świata.
Nasza walka toczy
się o dobrego nauczyciela, dobrze wykształconego i dobrze
opłacanego, bo to od niego wszystko się zaczyna. Od nauczyciela
przedszkola, szkoły podstawowej, ponadpodstawowej… Walczymy o
nauczyciela biblioteki, o pedagoga, psychologa, o każdego, bez
którego niemożliwe jest kształcenie i kształtowanie młodych
pokoleń. Nasza walka toczy się o pracowników oświaty niebędących
nauczycielami, o panie i panów woźne, sprzątaczki, kucharki,
wszystkie szkolne i przedszkolne „ciocie”, o pracowników
szkolnej administracji. Walczymy o pozostanie w najpiękniejszym
zawodzie świata.
Nasza walka to
walka o godność.
Dlatego musimy
wytrwać. Nigdy dotąd środowisko oświatowe nie było tak
zjednoczone. Jesteśmy razem: członkowie związków zawodowych i
niezrzeszeni. Rozejrzyjmy się i zobaczmy, jak wielki potencjał w
nas drzemie. Razem możemy więcej.
Nie jesteśmy w tej
walce sami. Są z nami Rodzice. Są nasi Uczniowie. Studenci. Są
pracownicy innych branż, lekarze, pracownicy LOT-u, artyści,
naukowcy, dziennikarze… Są pracodawcy, również nasi dyrektorzy.
Są samorządowcy. Organizacje pozarządowe, stowarzyszenia,
nauczyciele i organizacje z innych krajów Europy i świata.
Dziękujemy Im
wszystkim za wsparcie, dziękujemy za wyrozumiałość i cierpliwość.
Wiemy, jak bardzo nasz strajk zaburza funkcjonowanie innych dziedzin
życia społecznego. Płynące do nas słowa poparcia dają nam
jednak wiarę w sens tego, co robimy.
Koleżanki i
Koledzy, Szanowni Pracownicy Oświaty, racja jest po naszej stronie.
Musimy być razem, do końca.
Dzisiaj, dzięki
wsparciu wielu ludzi, osób publicznych i prywatnych, znanych i
nieznanych, uruchamiamy Fundusz Strajkowy, z którego środków
będzie możliwe wsparcie tych, którzy nie licząc się z
konsekwencjami, z ryzykiem utraty środków do życia podjęli tę,
nierzadko heroiczną decyzję o przystąpieniu do strajku. Jutro
zbiera się Prezydium Zarządu Głównego ZNP, będą podjęte
decyzje o dalszych działaniach.
/-/ Sławomir
Broniarz
Prezes ZNP
Prezes ZNP