Coś na weekend. Tym razem nie o strajku.

Dzisiaj sobota, jutro niedziela i dopiero pojutrze - poniedziałek. Odetchnijmy trochę od problemów związanych z nadchodzącym strajkiem. Przydałaby się jakaś weekendowa rozrywka...? Może wystarczy na chwilę oddać się marzeniom? Tylko - o czym może marzyć nauczyciel w Polsce...? Wielu nie do końca zorientowanych odpowie, że tylko o wielkiej kasie. Tak jednak nie jest, choć to prawda, że marzymy także o tym, by godnie zarabiać.
Coś wam opowiem. Od tego czasu minęło już blisko 30 lat, a jednak dla mnie było to przeżycie, które do dzisiaj pamiętam, jakby rzecz działa się w tej chwili. Zacznę tak, jak zaczyna się większość bajek. Jednak, czy to bajka, czy nie bajka - myślcie sobie jak tam chcecie...

Dawno, dawno już temu - w roku 1990 miałem wielką przyjemność spędzić dwa tygodnie w Finlandii. Wśród wielu atrakcji, które zachowałem w pamięci do dzisiaj, było zwiedzanie przedszkola w mieście Vamtaa, przyklejonym do Helsinek tak jak Luboń do Poznania, czy Karpicko do Wolsztyna. Wielka mi atrakcja - przedszkole! Znam polskie przedszkola - co atrakcyjnego i ciekawego może być w Finlandii liczącej około 10 razy mniej ludności niż Polska. Dziesięć razy mniej ludności, to przecież statystycznie także dziesięć razy mniej mądrych ludzi niż w Polsce.
Sam budynek przedszkola był bardzo oryginalny, bo okrągły. Dookoła budynku był korytarz, z którego wchodziło się do wszystkich pomieszczeń. W przedszkolu nie było nikogo, o kim, w polskim rozumieniu, można by powiedzieć, że jest pracownikiem obsługi, czy administracji. Wszyscy pracownicy przedszkola byli nauczycielami. 
Dzieci, które rano przychodziły do przedszkola, same wybierały co chcą dzisiaj robić. Do dyspozycji miały wiele możliwości, także i takie, które nie mieściły się w głowie polskiego nauczyciela. Chciały słuchać bajki czytanej przez nauczycielkę - słuchały, chciały się wybrudzić farbami podczas zajęć plastycznych - brudziły się, chciały śpiewać - śpiewały, chciały gotować obiad - gotowały, sprzątać korytarz - sprzątały, pielęgnować trawnik - pielęgnowały - bo nawet pan, który zajmował się ogrodem był nauczycielem. Kuchnia w tym przedszkolu była wyposażona w normalnej wielkości kuchenki gazowe dla dorosłych i takie malutkie, a przecież działające, dla dzieci. Panie pracujące w kuchni były nauczycielkami.
Radosne przedszkole, bez sfrustrowanych dzieci i bez sfrustrowanych nauczycieli. Bo i czym ci nauczyciele mieliby się frustrować - radosną pracą? dobrymi zarobkami?
Prawda - to było wtedy przedszkole eksperymentalne. Niestety nie wiem, czy ten eksperyment się przyjął, czy stał się jakimś stałym i trwałym elementem edukacji fińskich dzieci. Wiem jednak, że Finowie wyciągali wnioski i jeśli nawet popełniali błędy, to je eliminowali i stworzyli system oświaty, który dzisiaj funkcjonuje wzorowo.
To tyle moich wspomnień z pobytu w Finlandii.

Teraz proponuję lekturę, która może będzie jakimś przyczynkiem do marzeń o sprawnym systemie edukacji w Polsce. Poczytajcie także i to:

10 różnic pomiędzy polskim a fińskim systemem edukacji

Przykład z góry - rzecz o skandynawskim modelu edukacji

Pozdrawiam

Sławomir Wieczorek

Komunikat ZNP w sprawie deklaracji udziału w strajku

Związek Nauczycielstwa Polskiego sprzeciwia się praktyce, stosowanej przez dyrektorów szkół, w których pracownicy wyrazili zgodę na przeprowadzenie strajku, w postaci żądania wcześniejszego składania deklaracji co do udziału w strajku organizowanym przez ZNP.
Stoimy na stanowisku, że prawo do strajku jest fundamentalnym prawem pracowników i organizacji związkowych, należy do podstawowych praw człowieka oraz wolności związkowych. Prawo to wynika m. in. z:

• art. 8 ust. 1 lit. d Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych otwartej do podpisu w Nowym Jorku dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. 1977 Nr 38, poz. 169),
• art. 4 Konwencji nr 89 dotycząca stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych, przyjętej w Genewie dnia 1 lipca 1949 r. (Dz.U. 1958 Nr 29, poz. 126) i Stanowiska Komitetu Wolności Związkowych Nr 881,
• art. 11 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. 1993 Nr 61, poz. 284 ze zm.),
• art. 6 Europejskiej Karty Społecznej z 18 października 1961 r. (Dz.U. 1999 Nr 8, poz. 67 ze zm.).

Przepisy ustawy z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych dają pracodawcy możliwość przygotowania się do strajku, ponieważ nakładają na organizatora strajku obowiązek odpowiedniego uprzedzenia pracodawcy o jego rozpoczęciu (art. 20 ust. 3 ww. ustawy). Zakazują również zmuszania, zobowiązywania lub wywierania presji przez władze organizacji związkowej na pracowników, w celu przystąpienia przez nich do strajku (art. 18 ww. ustawy).
Regulacje ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych dają pracownikom możliwość dwukrotnego “wypowiedzenia się” na temat skorzystania z prawa do strajku:

1. w referendum, kiedy dają organizacji związkowej prawo do organizacji strajku w zakładzie pracy (por. art. 20 ustawy),
2. w momencie rozpoczęcia strajku, kiedy decydują, czy do niego przystąpią.

Ustawa nie nakłada na pracowników innych form informowania o poparciu dla strajku.
Brak możliwości żądania przez pracodawców deklaracji od pracowników, czy wezmą udział w planowanym strajku, kilkanaście dni przed jego datą wynika z:

• nieistnienia przepisu prawa materialnego, z którego wynikałby obowiązek deklarowania się przez każdego pracownika, co do udziału w strajku przed datą jego rozpoczęcia,
• treści art. 18 ww. ustawy, z którego wynika, że zasada dobrowolności udziału pracowników w strajku odnosi się również do pracodawcy, który powinien powstrzymać się od podejmowania jakichkolwiek działań zmierzających do zniechęcenia pracowników do udziału w strajku, ponieważ działania mające na celu wywarcie presji na pracowników, żeby nie przystępowali do strajku, należy uznać za nielegalne (zob. prof. zw. dr hab. Krzysztof W. Baran (red.), Daniel Książek, Komentarz do ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych [w:] Zbiorowe prawo pracy. Komentarz, Wolter Kluwer 2016, Lex).

Mając na uwadze treść art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, Związek Nauczycielstwa Polskiego będzie zawiadamiał o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w każdym przypadku podejmowania nielegalnych działań polegających na przeszkadzaniu w prowadzeniu w sposób zgodny z prawem sporu zbiorowego.

Strajk a kontrola zwolnień lekarskich

Zachęcamy do zapoznania się z wyjaśnieniem tytułowego problemu znajdującym się na blogu:

Karta nauczyciela

Blog o pracy pracownika oświaty 

prowadzonym przez Panią mecenas Karolinę Sikorską-Bednarczyk.

Całość artykułu dostępna TUTAJ

INFORMACJA dla rodziców dzieci uczęszczających do szkół i przedszkoli, w których odbędzie się strajk

INFORMACJA

dla rodziców dzieci uczęszczających do szkół i przedszkoli,

w których odbędzie się strajk

Przypominamy, że zgodnie z przepisami zaistnienie okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, jest usprawiedliwioną nieobecnością pracownika w pracy. Stanowi tak § 3 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 1632). Dowodem usprawiedliwiającym nieobecność w pracy z tego powodu jest oświadczenie pracownika.

Należy pamiętać, że pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia (przyczyną nieobecności może być ogłoszenie strajku w przedszkolu, do którego uczęszcza dziecko pracownika).

O nieobecności z takiej przyczyny i przewidywanej długości tej nieobecności, pracownik jest obowiązany zawiadomić pracodawcę niezwłocznie, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy.

Jeżeli obowiązujący u danego pracodawcy regulamin pracy lub układ zbiorowy pracy nie określa sposobu zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie lub za pośrednictwem innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym

za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego. Niedotrzymanie terminu może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku określonego w tym przepisie, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym.

Okres usprawiedliwionej nieobecności rodzica w pracy z powodu zamknięcia przedszkola lub szkoły, jest okresem, za który pracownik otrzymuje zasiłek opiekuńczy. Wynika to z treści art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1368 ze zm.).

Zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, w tym przypadku nie dłużej jednak niż przez okres 60 dni w roku kalendarzowym.

Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku (art. 35 ust. 1 ustawy).

Powyższe uprawnienie przysługuje rodzicom, współmałżonkowi albo współmałżonce rodzica oraz osobom, które przysposobiły dziecko lub przyjęły na wychowanie i utrzymanie. Uprawnienie do zasiłku nie przysługuje jednak, gdy inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogą zapewnić dziecku opiekę.

Informacja w sprawie udziału nauczycieli w pracach zespołów egzaminacyjnych/nadzorujących w innej szkole:

Informacja w sprawie udziału nauczycieli w pracach zespołów egzaminacyjnych/nadzorujących w innej szkole:

• nauczyciel nie jest zobowiązany do wykonywania obowiązków pracowniczych na rzecz podmiotu, który nie jest jego pracodawcą,
• pracodawcą nauczyciela jest wyłącznie ta szkoła, z którą wiąże nauczyciela stosunek pracy (umowa o pracę, mianowanie),
• nauczyciel jest zobowiązany do pracy w zespole egzaminacyjnym/nadzorującym wyłącznie w szkole, w której jest zatrudniony,
• powołanie nauczyciela do pracy w zespole egzaminacyjnym/nadzorującym w innej szkole, która nie jest pracodawcą dla nauczyciela, nie jest dla nauczyciela wiążące, ponieważ nie jest poleceniem służbowym, ani nie mieści się w zakresie obowiązków pracowniczych nauczyciela,
• powołanie nauczyciela do pracy w zespole egzaminacyjnym/nadzorującym w innej szkole nie jest poleceniem służbowym, ponieważ nie wydaje go osoba reprezentująca pracodawcę (szkołę), lecz osoba trzecia,
• dyrektor szkoły zatrudniającej nauczyciela nie ma prawa wystawiać delegacji służbowej nauczycielowi do pracy na rzecz innej szkoły,
• delegacja służbowa dotyczy bowiem wyłącznie pracy realizowanej na rzecz szkoły zatrudniającej nauczyciela, ale poza jej siedzibą (delegacja mogłaby być wystawiona tylko gdyby np. zespół egzaminacyjny w szkole zatrudnienia nauczyciela przeprowadzał egzamin poza jej siedzibą).

Informacje dotyczące przebiegu akcji strajkowej

Informacje dotyczące przebiegu akcji strajkowej

1. Strajk przeprowadza się jedynie w tych szkołach/placówkach, w których w referendum strajkowym głosowała (oddała głosy) co najmniej połowa uprawnionych i z tej grupy ponad połowa (więcej niż 50%) opowiedziała się za strajkiem. Uprawnieni do udziału w referendum są:
   1. pracownicy w tym:
      • kadra kierownicza,
      • osoby przebywające na urlopach macierzyńskich, rodzicielskich, ojcowskich, wychowawczych, dla poratowania zdrowia lub wypoczynkowych,
   2. inne niż pracownicy osoby wykonujące pracę zarobkową, o których mowa w art. 1¹ pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych,
   3. osoby skierowane do szkoły albo placówki w celu odbycia służby zastępczej.
2. W strajku mogą wziąć udział wszyscy pracownicy i osoby wykonujące pracę zarobkową na innej podstawie niż stosunek pracy, niezależnie od:
   1. przynależności związkowej,
   2. udziału w referendum,
   3. tego, czy w referendum poparli przeprowadzenie strajku, czy nie, ewentualnie oddali głos nieważny,
   4. wymiaru czasu pracy w jakim są zatrudnieni.
3. W strajku ma prawo wziąć udział również nauczyciel powołany do pracy w zespole egzaminacyjnym. Powołany do zespołu egzaminacyjnego nauczyciel powinien niezwłocznie powiadomić pracodawcę o tym, że będzie brał udział w strajku i w związku z tym nie będzie wykonywał żadnych czynności wynikających ze stosunku pracy (zgodnie z definicją strajku zawartą w art. 17 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych strajk polega na zbiorowym powstrzymywaniu się od wykonywania pracy). Ponieważ obowiązek pracy w zespole egzaminacyjnym wynika ze stosunku pracy łączącego nauczyciela ze szkołą, nauczyciel przystępujący do strajku nie będzie wykonywał obowiązków członka zespołu egzaminacyjnego. Dotyczy to również nauczycieli powołanych do zespołu egzaminacyjnego w innej szkole, niż w której jest zatrudniony.
4. W celu zapewnienia prawidłowej organizacji i przebiegu akcji strajkowej, zarząd oddziału ZNP powołuje w szkołach i placówkach komitety strajkowe. Obowiązkiem komitetów strajkowych będzie m.in.:

1. bieżący kontakt z władzami oddziału ZNP w czasie strajku,
2. współdziałanie z dyrektorem w zakresie niezbędnym do zapewnienia ochrony mienia zakładu pracy i nieprzerwanej pracy obiektów, urządzeń i instalacji, których unieruchomienie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego lub przywrócenia normalnej działalności zakładu pracy oraz w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego.
   

5. Dyrektor nie może być w czasie strajku ograniczony w pełnieniu obowiązków i w wykonywaniu uprawnień w odniesieniu do pracowników niebiorących udziału w strajku (dyrektor przydziela tym osobom zadania) oraz w zakresie, o którym mowa w pkt 4.
6. Do zadań komitetu strajkowego należy przygotowanie listy biorących udział w strajku. Lista powinna być przygotowana w dniu strajku (osoby przychodzące do szkoły/placówki deklarują uczestnictwo w strajku poprzez podpisanie listy strajkujących). Kopia listy powinna być dostarczona dyrektorowi szkoły/placówki w momencie rozpoczęcia strajku. Osoby rozpoczynające udział w strajku w godzinach późniejszych (patrz pkt 9) podpisują listę obecności w momencie przystąpienia do strajku. Po zakończeniu każdego dnia strajku komitet strajkowy przekazuje listę uczestniczących w danym dniu w strajku dyrektorowi szkoły/placówki.
7. W trakcie strajku komitet strajkowy może wydawać uczestnikom strajku polecenia, do których strajkujący mają obowiązek się stosować. Mogą one odnosić się do samego procesu strajku: wyznaczenia miejsc przebywania w czasie strajku, prowadzenia akcji informacyjnej, zapewnienia bezpieczeństwa zarówno biorącym, jak i niebiorącym udziału w strajku, sposobu komunikowania się z władzami oddziału i osobami niebiorącymi udziału w strajku.
8. Strajk polega na zbiorowym powstrzymywaniu się uczestników od wykonywania pracy w celu rozwiązania sporu dotyczącego żądania oddziału ZNP złożonego pracodawcy. Osoby przystępujące do strajku nie wykonują w czasie jego trwania żadnych obowiązków wynikających ze stosunku pracy, poza wymienionymi w pkt 4.
9. Strajk odbywa się w godzinach pracy szkoły i placówki od rozpoczęcia do zakończenia pracy w danym dniu.
10. Strajkujący przebywają w szkole/placówce w godzinach swojej pracy określonych odpowiednio w planie zajęć, harmonogramie, regulaminie pracy lub umowie o pracę. Rozpoczęcie i zakończenie udziału w strajku zostaje odnotowane na liście obecności lub w rejestrze wejść i wyjść biorących udział w strajku, dostępnym w miejscu wyznaczonym na strajk przez komitet strajkowy. Osoby, które w dniu strajku nie świadczą pracy w szkole/placówce, a zadeklarowały chęć udziału w strajku, uprawnione są do przebywania w tym dniu w szkole/placówce i wspierania swoją obecnością strajku w dogodnym dla nich czasie.
11. Osoby zatrudnione w więcej niż jednej szkole/placówce, w których ogłoszony został strajk, mają prawo uczestniczenia w strajku we wszystkich tych szkołach/placówkach.
12. Nauczyciel, który na podstawie art. 22 ust. 1 Karty Nauczyciela lub art. 220 ust. 1 pkt 3 ustawy przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe uzupełnia etat w innej szkole:

1. uczestniczy w strajku w szkole, w której jest zatrudniony (w tzw. szkole macierzystej) i jednocześnie nie przystępuje do pracy w szkole, w której uzupełnia etat (nawet jeśli w tej szkole nie jest przeprowadzany strajk)
2. nie uczestniczy w strajku w żadnej z tych szkół, jeżeli w szkole macierzystej strajk nie został ogłoszony (nie może on przystąpić do strajku w szkole, w której uzupełnia etat, gdyż nie jest pracownikiem tej szkoły).

13. Obowiązkiem dyrektora szkoły/placówki jest podjęcie decyzji dotyczącej sposobu zapewnienia uczniom opieki w czasie strajku (w tym podczas dowożenia lub spożywania obiadów w szkolnej stołówce) oraz czy w dniu strajku odbywają się zajęcia lekcyjne.
14. Oddział ZNP i komitet strajkowy nie organizują opieki dla uczniów przebywających w szkole/placówce w czasie strajku, również w sytuacji, kiedy strajkują wszyscy pracownicy.
15. Przed strajkiem komitet strajkowy informuje (w formie plakatów) uczniów, rodziców i pracowników o przyczynach strajku i dacie jego rozpoczęcia. Komitet strajkowy wywiesza flagi związkowe i prowadzi inne formy akcji protestacyjnej, niezagrażające życiu lub zdrowiu ludzkiemu, z zastrzeżeniem przestrzegania obowiązującego porządku prawnego (art. 25 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych).
16. Udział w strajku zorganizowanym zgodnie z przepisami ustawy nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych i nie może być podstawą do wyciągnięcia wobec niego jakichkolwiek konsekwencji służbowych (np. udzielenia kary porządkowej, odebrania dodatku motywacyjnego, nie może być również podstawą ukarania karą dyscyplinarną).
17. W czasie strajku zorganizowanego zgodnie z przepisami ustawy, jego uczestnik zachowuje prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia. Pracownik biorący udział w strajku nie zachowuje prawa do wynagrodzenia za dni w których brał udział w strajku.
18. Czas uczestnictwa pracownika w strajku nie jest przerwą w zatrudnieniu, nie powoduje zwłaszcza przerwania stażu na kolejny stopień awansu zawodowego.
19. Szczegółowe kwestie dotyczące przebiegu strajku, zadań komitetów strajkowych i innych spraw z tym związanych powinien na bieżąco rozstrzygać prezes oddziału ZNP w miarę możliwości w porozumieniu z zarządem oddziału.
20. Dokumenty dotyczące przebiegu referendum i strajku muszą być przechowywane przez okres 10 lat w celu zapobiegania roszczeniom przeciwko ZNP.

Zespół Organizacji i Współpracy

Zarządu Głównego ZNP

List otwarty reprezentatywnych organizacji pracodawców dot. sytuacji w oświacie

ZNP i FZZ: mamy wspólny postulat płacowy

– Mamy jeden wspólny postulat płacowy: wzrost wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi o 1000 zł – mówią dziś szefowie ZNP i FZZ.
Dzisiaj (26.03.2019) Sławomir Wittkowicz (FZZ) i Sławomir Broniarz (ZNP) przesłali do pani premier Beaty Szydło i minister edukacji Anny Zalewskiej pismo, w którym informują o wspólnym żądaniu płacowym.
„W nawiązaniu do ustaleń w Centrum Partnerstwa Społecznego „Dialog” z dnia 25 marca 2019 r., Forum Związków Zawodowych i Związek Nauczycielstwa Polskiego informują o podtrzymaniu żądania zgłoszonego w ramach sporów zbiorowych wszczętych w styczniu i lutym 2019 r., tj. domagamy się wzrostu wynagrodzeń zasadniczych nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych oraz pracowników administracji i obsługi o 1000 złotych z wyrównaniem od 1 stycznia 2019 r.” – czytamy w liście.

źródło - strona internetowa ZG ZNP  https://znp.edu.pl/znp-i-fzz-mamy-wspolny-postulat-placowy/

Komunikat ZNP w sprawie list pracowników, którzy zamierzają strajkować

Prawo do strajku jest fundamentalnym prawem pracowników i organizacji związkowych, należy do podstawowych praw człowieka oraz wolności związkowych (wyrok Sądu Najwyższego z 7 lutego 2007 r., I PK 209/06, teza pierwsza, OSNP 2008, Nr 5–6, poz. 65). Pracownicy nie mogą być, poza wyjątkami przewidzianymi w ustawie, pozbawieni prawa do strajku.
Przepisy ustawy z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych dają pracodawcy możliwość przygotowania się do strajku, ponieważ nakładają na organizatora strajku obowiązek odpowiedniego uprzedzenia pracodawcy o jego rozpoczęciu (art. 20 ust. 3 ww. ustawy). Zakazują również zmuszania, zobowiązywania lub wywierania presji przez władze organizacji związkowej na pracowników, w celu przystąpienia przez nich do strajku (art. 18 ww. ustawy).
Regulacje ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych dają pracownikom możliwość dwukrotnego “wypowiedzenia się” na temat skorzystania z prawa do strajku:

1. w referendum, kiedy dają organizacji związkowej prawo do organizacji strajku w zakładzie pracy (por. art. 20 ustawy),
2. w momencie rozpoczęcia strajku, kiedy decydują, czy do niego przystąpią.

Ustawa nie nakłada na pracowników innych form informowania o poparciu dla strajku.
Brak możliwości żądania przez pracodawców deklaracji od pracowników, czy wezmą udział w planowanym strajku, kilkanaście dni przed jego datą wynika z:

• nieistnienia przepisu prawa materialnego, z którego wynikałby obowiązek deklarowania się przez każdego pracownika, co do udziału w strajku przed datą jego rozpoczęcia,
• treści art. 18 ww. ustawy, z którego wynika, że zasada dobrowolności udziału pracowników w strajku odnosi się również do pracodawcy, który powinien powstrzymać się od podejmowania jakichkolwiek działań zmierzających do zniechęcenia pracowników do udziału w strajku, ponieważ działania mające na celu wywarcie presji na pracowników, żeby nie przystępowali do strajku, należy uznać za nielegalne (zob. prof. zw. dr hab. Krzysztof W. Baran (red.), Daniel Książek, Komentarz do ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych [w:] Zbiorowe prawo pracy. Komentarz, Wolter Kluwer 2016, Lex).

W związku z powyższym ZNP nie będzie przekazywał, ani tworzył przed strajkiem list pracowników, którzy zamierzają strajkować.

źródło - strona internetowa ZG ZNP  https://znp.edu.pl/komunikat-znp-w-sprawie-list-pracownikow-ktorzy-zamierzaja-strajkowac/

Postanowiłem strajkować, bo lubię uczyć!

Koleżanki i Koledzy!
Część z Was pomyślała właśnie, ale długa wiadomość. Nie chce mi się czytać... Jeśli nie chce Wam się czytać nie czytajcie. Ta ilość słów to więcej niż przeciętny Polak czyta wciągu roku... smutna statystyka. Zachęcam jednak do lektury, bo idzie tu o nas. O naszą sprawę.
Zbliża się czas decyzji w sprawie strajku. Aby referendum było ważne minimum 50 % załogi, musi wziąć w nim udział, bez względu na to jak zagłosuje. Każdy zagłosuje w zgodzie z samym sobą. Piszę do Was by wyjaśnić dlaczego ja zagłosuję za strajkiem.
Zawód nauczyciela wybrałem świadomie, chciałem robić w życiu coś ważnego, coś co będzie miało znaczenie dla innych. Polska była wówczas u progu wejścia do UE. Wszystko wskazywało na to, że edukacja zacznie się liczyć jako istotna gałąź gospodarki, w końcu stanie się inwestycją, a nie kosztem. Nowoczesne państwo, fundusze unijne, kształcenie społeczeństwa obywatelskiego, inwestowanie w kapitał ludzki. Pamiętacie? Taki miał być obraz przyszłości. Otóż ta przyszłość nastąpiła. Jest rok 2019, a nasza pensja (wg prof. Turskiego) ma tą samą siłę nabywczą co w 1999 roku. Przez ostatnie lata w szkolnictwie trwa permanentna reforma, po drodze wprowadzono dwie kolosalne zmiany, utworzono gimnazja a potem je zlikwidowano. Ktoś inny planował, ktoś inny się z tym mierzył. Zapewniam Was, że płace tych którzy planowali regularnie rosły, podczas gdy pensje tych którzy te plany realizowali stały w miejscu. Sporadyczne podwyżki, skoki o paręnaście procent co paręnaście lat... Efekt jest taki, że dziś nauczyciel dyplomowany zarabia mniej od operatora wózka widłowego z rocznym stażem (przykład z życia wzięty, z jednego z okolicznych zakładów produkcyjnych). Chyba jednak pora, byśmy upomnieli się o siebie. Jeśli się czegoś nauczyłem przez te lata, to tego że nikt za nas się o nas nie zatroszczy. Musiała wydarzyć się wielka deforma, musiał zdarzyć się podwójny rok wyborczy, by jakiekolwiek stronnictwa polityczne dostrzegły nasze potrzeby. Dziś wszyscy nas kochają i szanują (nie licząc tych którzy obrażają a potem nieśmiało przepraszają) . Jedni obiecują 1000 zł jak wygrają, inni chwalą się, że już trochę dali i może dadzą więcej później... coś Wam powiem. Koniunktura minie, wybory się odbędą i znowu o nas zapomną. Jeśli teraz nie wywalczymy, nie wyszarpiemy... jeśli przegramy z brakiem własnej solidarności, jeśli potkniemy się o własne nogi, żadna władza, ta czy inna nie będzie nas już poważnie traktować. Mam głębokie przekonanie, że to jest ten moment. Możemy liczyć na spore poparcie społeczeństwa, pomimo możliwych niedogodności związanych z przesunięciem egzaminów. Możemy liczyć na poparcie części mediów, które nigdy nas nie rozpieszczały. Ludzie wiedzą, że nasze postulaty są uzasadnione, że ktoś tu o nas zapomniał. Otóż powinniśmy bardzo wyraźnie się im wszystkim przypomnieć. Dzieci naszych współobywateli spędzają z nami swoją młodość, ich życie przebiega w tym samym rytmie co nasze, rytmie wyznaczonym przez kalendarz szkolny. Odgrywamy zbyt ważną rolę, dźwigamy zbyt dużą odpowiedzialność, by godzić się na życie pod szklanym sufitem, patrząc jak świat ucieka nam drożejąc, spychając na margines. Niska płaca oznacza wykluczenie. Wykluczenie z kultury, z czytelnictwa, z rozwoju zawodowego i osobistego. Pozbawia nas szansy na skuteczne leczenie (bo często prywatne), na inwestowanie w nasze dzieci i ich przyszłość. SŁABO OPŁACANY NAUCZYCIEL DEMORALIZUJE MŁODZIEŻ, BO JEST ŻYWYM PRZYKŁADEM, ŻE KSZTAŁCENIE SIĘ NIE OPŁACA. Zwracam się do wszystkich, którzy mają wątpliwości, czy strajk jest etyczny w stosunku do uczniów. Pomijam fakt, że ustawa o sporach zbiorowych daje nam pełne prawo do takiej formy protestu. Nie zagrażamy niczyjemu zdrowiu, ani nie godzimy w bezpieczeństwo państwa (to jedyne wyjątki zabraniające strajku). Czekaliśmy długo, protestowaliśmy delikatnie, nie płonęły opony. Chyba nawet dzisiaj rządzący nie wierzą, że jesteśmy zdolni do radykalnej akcji, trwającej dłużej niż jeden dzień. Żadne akcje nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Protest podczas egzaminów stał się naszym jedynym sposobem nacisku na władzę, która nas nie słucha. Nikt z nas nie będzie z tego zadowolony, każdy wolałby pracować w te dni wg. planu. Apeluję do Was o determinację. Nie kalkulujcie, nie oglądajcie się na innych nauczycieli, nie kierujcie strachem przed krytyką, czy reperkusjami, nie wypytujcie gdzie strajkują; czy już ktoś się wychylił, czy ja będę pierwszy. Strajk wymaga wyjścia ze strefy komfortu, podjęcia decyzji, która jest trudna dla każdego nauczyciela. Niełatwej decyzji, lecz koniecznej.  Strajk skuteczny, wymaga solidarności. Masowego udziału. Możemy dać piękną lekcję wychowania obywatelskiego naszym uczniom. Oni sami podchodzą do strajku z wyrozumiałością i spokojem. Rozmawiam z uczniami klas 3 gimnazjum i ósmych. Wiedzą, że egzaminy się odbędą, teraz lub później. Wśród ich rodziców też są nauczyciele. Szczerze mówiąc, myślę że odsunięcie egzaminów ósmych klas na przykład o miesiąc, może być dla nich dobrym rozwiązaniem. Permanentnie brakuje czasu, na realizację przeładowanego programu. Kto przygotowuje ich do egzaminu, ten wie o czym mówię.
Postanowiłem strajkować, bo lubię uczyć i nie chcę pozwolić, by finansowy regres wypchnął mnie z zawodu, z którego jestem dumny! Niech każdy z Was podejmie suwerenną decyzję. Pamiętajcie kochani, że w przyszłym roku szkolnym uczniów ubędzie, godzin też, a wtedy nasza pensja jeszcze wyraźnie zacznie się różnić od pensji poselskiej. Kto nie planuje 500+, powinien mocno rozważyć STRAJK!

Dyrektorze, pamiętaj że nie protestujemy przeciwko Tobie, choć Ty będziesz musiał z tym bałaganem sobie radzić. Upominamy się o siebie, bo nikt nie upominał się o nas. Pewnie będziesz chciał zrobić co w Twojej mocy, by przeprowadzić egzaminy. Jestem pewny, że wielu dyrektorów w Polsce nie zdoła tego zrobić... Jesteś też nauczycielem, chcemy strajkować również dla Ciebie.
Pozdrawiam
Henryk Gubernat

Strajk nauczycieli. W Poznaniu "Solidarność" zaprotestuje razem z ZNP

W Poznaniu wszystkie związki zawodowe wspólnie rozpoczną strajk generalny w oświacie. Wielkopolska "Solidarność" zdecydowała, że niezależnie od decyzji zarządu krajowego będzie protestować razem z ZNP....

Całość artykułu dostępna TUTAJ 

Źródło - Wyborcza.pl Poznań

Wyniki referendum strajkowego w gminie Wolsztyn

W dniu dzisiejszym zakończyły się referenda strajkowe w szkołach i przedszkolach działających na terenie Oddziału ZNP w Wolsztynie (terytorialnie jest to gmina Wolsztyn). Poniżej prezentujemy wyniki głosowań w poszczególnych placówkach:

1 - Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Powstańców Wielkopolskich w Wolsztynie – za strajkiem 96,80% osób biorących udział w referendum

2 - Szkoła Podstawowa nr 3 z Oddziałami Integracyjnymi Pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego im. Michała Drzymały w Wolsztynie – za strajkiem  97% osób biorących udział w referendum

3 - Szkoła Podstawowa nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi im. Tadeusza Kościuszki w Wolsztynie – za strajkiem 96,6%  osób biorących udział w referendum

4 - Zespół Szkół Ogólnokształcących – za strajkiem 95,2% osób biorących udział w referendum

5 - Zespół Szkół Specjalnych – za strajkiem 93,5% osób biorących udział w referendum

6 - Szkoła Podstawowa we Wroniawach – za strajkiem 92% osób biorących udział w referendum

7 - Przedszkole nr 1 „Tęczowa Lokomotywa” w Wolsztynie –za strajkiem  71,4% osób biorących udział w referendum

8 - Przedszkole nr 3 – za strajkiem 94,12 % osób biorących udział w referendum

9 - Przedszkole nr 5 „Słoneczna Piątka” – za strajkiem 89% osób biorących udział w referendum

10 - Szkoła Podstawowa nr 5 z Oddziałami Integracyjnymi w Wolsztynie – za strajkiem 96,4% osób biorących udział w referendum

11 – Zespół Szkół Zawodowych – za strajkiem 91,6% osób biorących udział w referendum

12 – Zespół Szkolno – Przedszkolny w Obrze – za strajkiem 86% osób biorących udział w referendum

13 – Zespół Szkolno - Przedszkolny Kębłowo – za strajkiem 97,2% osób biorących udział w referendum

14 – Zespół Szkół Rolniczych i Technicznych w Powodowie – za strajkiem 98,2% osób biorących udział w referendum

15 – Przedszkole „Jak u Mamy” w Chorzeminie – za strajkiem 62,5% osób biorących udział w referendum

16 – Szkoła Podstawowa Im. Stanisława Mikołajczyka w Starym Widzimiu - za strajkiem 100% osób biorących udział w referendum

17 – Zespół Szkolno – Przedszkolny w Świętnie - za strajkiem 73% osób biorących udział w referendum

18 – Dom Wczasów Dziecięcych Wroniawy - za strajkiem 100% osób biorących udział w referendum

Średni wynik to 90,5% za strajkiem!

Akcje protestacyjne ZNP

Niestety, często zdarza się że premier rządu, ministrowie i posłowie w środkach masowego przekazu, mówią nieprawdę o tym jakoby Związek Nauczycielstwa Polskiego nie protestował wcześniej, mimo, że nie było podwyżek. Dlatego poniżej publikujemy rzetelną informację o wszystkich akcjach protestacyjnych ZNP, jakie miały miejsce od roku 1998. Pani Zalewska i tak może czuć się szczęśliwa, bo to właśnie za czasów jej zarządzania polską oświatą tych protestów było stosunkowo niewiele.
Zachęcam do lektury.

Akcje protestacyjne ZNP

Kadencja 1998 - 2002

• 15 grudnia 1998 r. Zarząd Główny ZNP wystąpił do parlamentu i rządu o zaniechanie wdrażania od 1 września 1999 r. reformy strukturalnej w oświacie, ze względu na brak odpowiedniego przygotowania organizacyjnego, kadrowego i finansowego. Postanowiono podjąć działania protestacyjne.

• 7 stycznia 1999 r. podczas debaty nad projektem ustawy – Przepisy wprowadzające nowy ustrój szkolny zorganizowano przed gmachem Sejmu pikietę (ok. 2500 uczestników z terenu całego kraju).

• 5 - 11 marca 1999 r. - akcja protestacyjna grupy działaczy ZNP w gmachu Ministerstwa Edukacji Narodowej, dotycząca wynagrodzeń nauczycieli.

• 30 marca 1999 r. ZG ZNP podjął uchwałę o powołaniu Ogólnopolskiego Komitetu Protestacyjnego.

• 31 sierpnia 1999 r. ZNP wszedł w spór zbiorowy z rządem. Przedmiotem sporu było:

• nieprzekazanie środków na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli emerytów i rencistów,
• brak pełnej realizacji porozumienia w sprawie wzrostu wynagrodzeń pracowników oświaty;
• niewznowienie zerwanych przez MEN rozmów w sprawie nowelizacji Karty Nauczyciela.

• 14 września 1999 r. zorganizowano pikiety przed urzędami wojewódzkim w sprawie natychmiastowego przekazania należnych kwot na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli emerytów i rencistów.

• 27 września -14 października 1999 r. przeprowadzono referendum wśród pracowników oświaty w sprawie gotowości środowiska do podjęcia strajku oraz jego formy.

• 19 listopada 1999 r. odbył się ogólnopolski strajk pracowników oświaty (udział wzięło 56% uprawnionych szkół i placówek oświatowych).

• 24 września 1999 r. liczna grupa członków ZNP uczestniczyła w manifestacji OPZZ przeciwko polityce społeczno-gospodarczej rządu.

• 24 sierpnia 2000 r. Prezydium ZG ZNP przekształciło się w Ogólnopolski Komitet Protestacyjny. Wystąpiono z żądaniem przekazania samorządom do 31 sierpnia 2000 r. pełnych środków na wdrożenie nowego systemu wynagradzania nauczycieli.

• 1 września 2000 r. ZNP wszedł w spór zbiorowy z rządem w sprawie pełnej realizacji zobowiązań budżetu państwa w zakresie przekazania wystarczających środków finansowych na wdrożenie systemu płac nauczycieli określonego w znowelizowanej Karcie Nauczyciela.

• 18 - 26 września 2000 r. - ogólnopolska akcja protestacyjna ZNP.

• 18 września Ogólnopolski Komitet Protestacyjny ZNP zorganizował pikietę przed Urzędem Rady Ministrów. Domagano się niezwłocznego zapewnienia pełnych środków finansowych na wypłaty nauczycielskich pensji wraz z należnymi wyrównaniami (1500 uczestników z całej Polski). Pikiety zorganizowano także w Łodzi (19 września 2000 r.) i Gliwicach (28 września).

• 13 lutego 2002 r. - w dniu debaty nad budżetem na 2002 rok - odbyła się przed gmachem Sejmu manifestacja z udziałem ponad 3500 członków ZNP - pracowników oświaty i nauki z całej Polski.

Kadencja 2002 – 2006

• 5 listopada 2003 r. ZNP zorganizował pikietę w dniu obrad Senatu przeciwko rządowej propozycji włączenia środków na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli emerytów do subwencji oświatowej.

• W 2005 r. Związek prowadził akcję w obronie publicznej szkoły samorządowej; protestowano przeciwko niektórym zapisom dokumentu pn. Strategia Rozwoju Edukacji na lata 2007-2013 dotyczącym pełnej autonomii samorządów w zakresie prowadzenia polityki oświatowej, przekazywania szkół i placówek innym niż JST podmiotom, likwidacji Karty Nauczyciela, powszechnej odpłatności za studia wyższe. Ogniwa ZNP w październiku i listopadzie zebrały ponad 600 tys. podpisów pod apelem w obronie oświaty publicznej.

• 14 października 2005 r. ogłoszono „Dniem obrony oświaty publicznej” .

• 9 czerwca 2006 r. ZNP zorganizował pikietę przed gmachem Sejmu; hasła: obrona polskiej edukacji, sprzeciw wobec działań podejmowanych przez ministra Romana Giertycha (2500 członków ZNP z całego kraju).

• 17 października 2006 r. ZG postanowił podjąć działania zmierzające do odwołania Romana Giertycha ze stanowiska ministra edukacji oraz rozpocząć ogólnopolską akcję protestacyjną.

Kadencja 2006 – 2010

• 8 – 15 lutego 2007 r. ogniwa terenowe ZNP przeprowadziły wśród pracowników oświaty referendum dotyczące gotowości przystąpienia do ogólnopolskiego strajku. W referendum wzięło udział 62,78% zatrudnionych pracowników oświaty, z czego prawie 81% opowiedziało się za strajkiem.

• 28 lutego 2007 r. wobec braku reakcji ze strony rządu na zgłoszone wcześniej postulaty Związku dotyczące polityki edukacyjnej podjęto decyzję o wszczęciu sporu zbiorowego.

• 17 marca 2007 r. w Warszawie odbył się marsz pracowników oświaty, rodziców i związkowców będący wyrazem protestu przeciwko polityce edukacyjnej rządu, niskim płacom i zaniechaniom rządu w sprawie wcześniejszych emerytur dla nauczycieli (ponad 12 tys. uczestników).

• od 7 maja 2007 r. wprowadzone zostało pogotowie strajkowe.

• 29 maja 2007 r. odbył się 2-godzinny strajk ostrzegawczy.

• 11 września 2007 r. w związku z kampanią wyborczą i wyborami do parlamentu ZG ZNP zawiesił trwające od 7 maja pogotowie strajkowe.

• 8 października 2007 r. wznowiono akcję protestacyjną:

- od 12 października trwało pogotowie strajkowe ZNP w całym kraju,

- od 15 października oflagowane zostały placówki oświatowe,

- 25 października zorganizowano pikiety przed gmachami urzędów wojewódzkich.

• 18 stycznia 2008 r. w Warszawie odbyła się ogólnopolska manifestacja (ponad 12 tys. uczestników); domagano się podwyżek wynagrodzeń nauczycieli, utrzymania uprawnień emerytalnych, odstąpienia od planów decentralizacji systemu wynagradzania nauczycieli, upowszechnienia wychowania przedszkolnego wraz z przejęciem przez budżet państwa kosztów prowadzenia przedszkoli publicznych, rezygnacji z planów wprowadzenia tzw. bonu oświatowego, rezygnacji z likwidacji kuratoriów oświaty, powołania Krajowej Rady Edukacyjnej z udziałem partnerów społecznych.

• 8 kwietnia 2008 r. ogłoszono pogotowie protestacyjne we wszystkich ogniwach ZNP; zobowiązano oddziały ZNP do przeprowadzenia procedury sporu zbiorowego.

• 9-16 maja 2008 r. w szkołach i placówkach oświatowych przeprowadzono referenda strajkowe.

• 27 maja 2008 r. odbył się ogólnopolski strajk pracowników oświaty (udział wzięło ok. 70% placówek oświatowych na terenie kraju); dotychczas odmawiająca dialogu strona rządowa zmuszona została do podjęcia rozmów ze związkami zawodowymi.

• 1 września 2008 r. pikieta przed gmachem Ministerstwa Edukacji Narodowej jako wyraz protestu wobec prywatyzacji oświaty, likwidacji nauczycielskich uprawnień, niskich podwyżek płac.

• 5 listopada 2008 r. działacze ZNP uczestniczyli w pikiecie przed gmachem Sejmu i Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, zorganizowanej przez OPZZ przy wsparciu „Solidarności” i Forum Zw. Zaw. (postulaty: rozwiązania emerytalne, dialog społeczny).

• 19 listopada 2008 r. pod Sejmem pikietowało ponad 2 tys. pracowników oświaty z ZNP oraz przedstawiciele WZZ ”Solidarność-Oświata” i oświatowej „S” (postulaty: wcześniejsze emerytury, wycofanie się przez rządzących z wdrożenia niekorzystnych zmian w systemie oświaty).

• 14 czerwca 2010 r. demonstracja ZNP przed siedzibą Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie, w której odbywała się konferencja MEN podsumowująca regionalne spotkania na temat proponowanych zmian w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i w kształceniu zawodowym (400 uczestników z całego kraju).

Kadencja 2010 - 2014

• 18 listopada 2013 r. ruszyła Ogólnopolska Akcja Protestacyjna pod hasłem „Dość tego!”. Reakcja ZNP na projektowane przez rząd zmiany w ustawie o systemie oświaty i Karcie Nauczyciela.

• 18-23 listopada 2013 r. – oflagowanie budynków szkół i placówek, prowadzenie akcji informacyjnej.

• 23 listopada 2013 r. ogólnopolska manifestacja ZNP w Warszawie (ponad 20 tys. uczestników).

• 28 kwietnia 2014 r. Ogólnopolska Akcja Protestacyjna pod hasłem „Dość tego!” została zakończona.

Kadencja 2015 - 2019

• 30 września 2015 r. Zarząd Główny ZNP przyjął uchwałę w sprawie ogólnopolskiej akcji protestacyjnej, ogłaszając między innymi 14 października 2015 r. Nauczycielskim Dniem Protestu.

• 16 grudnia 2015 r., zgodnie z uchwałą ZG ZNP, wszystkie ogniwa Związku zobowiązane zostały do przeprowadzenia ogólnopolskiej akcji zbierania podpisów za stabilizacją w oświacie (w akcji tej wzięło udział ponad 250 tys. osób) oraz organizowania debat i spotkań, z udziałem parlamentarzystów, samorządowców, nauczycieli i dyrektorów szkół, a także społeczności lokalnych, na temat zagrożeń związanych z projektem likwidacji gimnazjów.

• 8 lipca 2016 r. Prezydium ZG ZNP w przyjętym stanowisku wyraziło stanowczy sprzeciw wobec zapowiadanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej reformy ustroju szkolnego. Zdaniem Prezydium resort edukacji nie przedstawił rzeczywistych przesłanek uzasadniających tak gruntowną reformę ustroju szkolnego. W tym dniu uruchomiono również akcję informacyjną dotyczącą konsekwencji planowanej reformy „Czy wiesz, że reforma Anny Zalewskiej oznacza likwidację: szkoły podstawowej, gimnazjum, zasadniczej szkoły zawodowej?”

• 27 czerwca 2016 r. Związek rozpoczął akcję zbierania podpisów pod petycją w obronie polskiej szkoły.

• 24 sierpnia 2016 r. z inicjatywy ZNP zawiązała się Koalicja „NIE dla chaosu w szkole”, w skład której weszły organizacje, instytucje, ruchy społeczne, rodzice i nauczyciele.

16 września 2016 r. resort edukacji przesłał do zaopiniowania przez związki zawodowe projekty ustaw oświatowych, tj. ustawę Prawo oświatowe oraz ustawę – Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo oświatowe, w których zawarte zostały zmiany systemowe w oświacie. 14 października Związek przekazał minister edukacji Annie Zalewskiej opinię do tych projektów.

W części pierwszej opinii ZNP przedstawił stanowisko ogólne, czyli postulat natychmiastowego wycofania projektu ustawy i rozpoczęcia szerokiej debaty dotyczącej rzeczywistych problemów edukacji. W części drugiej zawarte zostały uwagi szczegółowe.

W opinii ZNP czytamy m.in.: W przypadku projektowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej zmiany ustroju szkolnego brak jest głębszej analizy stanu polskiej edukacji, a tym samym merytorycznego uzasadnienia dla proponowanych zmian – nie zostały one bowiem poparte ani badaniami, ani postępem nauki. Likwidacja gimnazjów i reorganizacja sieci szkół spowoduje pogorszenie jakości kształcenia  i warunków nauczania. (…) W związku z powyższym wnosimy o wycofanie projektowanych zmian systemowych dotyczących nowego ustroju szkolnego wraz ze wszystkimi zapisami określającymi ich konsekwencje w sferze stosunków pracy nauczycieli i pozostałych pracowników szkół.

W ocenie Związku Nauczycielstwa Polskiego doskonalenie systemu oświaty wymaga propozycji przemyślanych, dopracowanych i uzgodnionych ze środowiskiem rodziców, nauczycieli i samorządów. ZNP ma świadomość zmian zachodzących  we współczesnym świecie i zdaje sobie sprawę, że w  interesie młodego pokolenia szkoła musi sprostać tym wyzwaniom. Środowisko pracowników oświaty doskonale to rozumie i jest gotowe do realizacji nowych zadań. Problem nie leży w istniejącym ustroju szkolnym. Zmiany potrzebne są w podstawach programowych, doposażeniu szkół i warsztatu pracy nauczyciela. Zmienić powinien się też sposób doskonalenia nauczycieli i kształcenia przyszłych pedagogów.

Nauczeni doświadczeniem mamy pewność, że polskiej oświaty nie stać, aby po raz kolejny zaczynała od zera. Dlatego proponujemy, by – nie burząc struktury szkolnictwa -  podjąć rzeczywiste działania zmierzające do wypracowania jak najlepszych rozwiązań zakresie:

•        niezbędnych korekt programowych i organizacyjnych,

•        doskonalenia systemu edukacji, opieki i wychowania,

•        doskonalenia systemu wsparcia dla uczniów,

•        tworzenia równych szans edukacyjnych,

•        funkcjonowania nadzoru pedagogicznego,

•        dostosowania systemu kształcenia i doskonalenia nauczycieli do wyzwań współczesnej szkoły,

•        finansowania zadań edukacyjnych, w tym kształtowania wynagrodzeń pracowników oświaty.

Dół formularza

Brak reakcji ze strony resortu edukacji wywołał falę protestów. 10 października 2016 r. odbyły się pikiety ZNP przed gmachami urzędów wojewódzkich. 18 października Zarząd Główny ZNP podjął uchwałę o uruchomieniu ogólnopolskiej akcji protestacyjnej ZNP „Nie dla chaosu w szkole” .

Powodem protestu Związku Nauczycielstwa Polskiego był m.in.:

• demontaż systemu oświaty, polegający między innymi na wygaszaniu, a w konsekwencji likwidacji gimnazjów;
• zagrożenie utratą pracy wielotysięcznej grupy pracowników oświaty – pedagogicznych i niepedagogicznych;
• zaprzepaszczenie wieloletniego dorobku szkół i placówek oświatowych, a także ogromnych nakładów poniesionych przez samorządy;
• brak zwiększenia nakładów na oświatę, w tym brak podwyżek płac pracowników oświaty.

W ramach działań podjętych przez ZNP zorganizowano m.in.:

• akcję w obronie gimnazjów „Nie likwidujcie naszego gimnazjum”,
• nadzwyczajne spotkanie prezesów oddziałów (powiatowych) ZNP, spotkania z dyrektorami, nauczycielami i rodzicami, w dniu 9 listopada;
• pikiety przed Sejmem, 15 listopada i 29 listopada (w dniu pierwszego czytania projektów ustaw);
• Ogólnopolską Manifestację Pracowników Oświaty w Warszawie, z udziałem rodziców, samorządów i organizacji pozarządowych, w dniu 19 listopada 2016 r.;
• pikietę przed Pałacem Prezydenckim, w dniu 19 grudnia 2016 r.
• akcję informacyjną dotyczącą zagrożeń wynikających z projektowanych zmian systemowych w oświacie;
• debaty o edukacji.

Akcje protestacyjne ZNP wsparli rodzice, samorządowcy, organizacje pozarządowe, a także przedstawiciele nauki.

Jednocześnie Zarząd Główny ZNP (w uchwale z dnia 18 października 2016 r.) upoważnił Prezydium ZG ZNP do sformułowania żądań w sporze zbiorowym w przypadku niespełnienia postulatów ZNP w zakresie:

• wycofania projektowanych zmian systemowych dotyczących nowego ustroju szkolnego wraz ze wszystkimi zapisami określającymi ich konsekwencje w sferze stosunków pracy nauczycieli i pozostałych pracowników szkół,
• zwiększenia nakładów na oświatę, w tym podwyżki wynagrodzeń pracowników oświaty.

W toku prac parlamentarnych Związek Nauczycielstwa Polskiego postulował odrzucenie projektów ustaw oświatowych. Niestety, tak się nie stało.

19 grudnia 2016 r. przedstawiciele ZNP spotkali się z prezydentem Andrzejem Dudą i przekazali ponad 250 tysięcy podpisów zebranych w obronie obecnego ustroju szkolnego i gimnazjów oraz złożyli wniosek o zawetowanie lub rozpisanie referendum ws. reformy (prezydent obiecał to nauczycielom w kampanii wyborczej).

W związku z niespełnieniem postulatów ZNP z dnia 18 października 2016 r., 20 grudnia 2016 r. Zarząd Główny ZNP podjął uchwałę w sprawie wszczęcia sporu zbiorowego.

Zgodnie z uchwałą ZG ZNP z 7 marca 2017 r. w dniu 31 marca Związek Nauczycielstwa Polskiego przeprowadził strajk w szkołach i placówkach oświatowych oraz zainicjował ruch na rzecz przeprowadzenia referendum w sprawie reformy oświaty ( 9 stycznia 2017 r. prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawy wprowadzające reformę w oświacie 1 września 2017 r.).

Inauguracja obywatelskiej inicjatywy pod hasłem „Referendum szkolne” miała miejsce 31 stycznia 2017 r. 20 kwietnia br. złożono w Sejmie RP pod wnioskiem o przeprowadzenie referendum ponad 910 tysięcy podpisów. 25 maja przedstawiciele Komitetu Referendalnego - Sławomir Broniarz i Dorota Łoboda - złożyli na ręce Andrzeja Dery, Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezydenta RP, petycję skierowaną do Prezydenta RP Andrzeja Dudy z wnioskiem o wsparcie referendum z inicjatywy obywateli w sprawie reformy edukacji.

26 maja 2017 r. ZNP wystąpił z inicjatywą znowelizowania ustawy z dnia 14 grudnia 2017 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo oświatowe w celu przesunięcia o rok terminu wdrożenia reformy. W tym okresie powinno być przeprowadzone ogólnokrajowe referendum w sprawie reformy w oświacie.

Kadencja 2014 -2019

• 18 kwietnia 2015 r. ogólnopolska manifestacja nauczycieli i pracowników oświaty (brak dialogu z minister edukacji, zerwanie rozmów w sprawie podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego w roku 2016 (22 tys. uczestników).

• 19 maja 2015 r. pikieta ZNP podczas obrad rządu; sprzeciw wobec polityki edukacyjnej prowadzonej przez minister edukacji.

• 27 czerwca 2016 r. pikieta ZNP w Toruniu podczas podsumowania debaty o edukacji „Uczeń. Rodzic. Nauczyciel – Dobra Zmiana” zorganizowanej przez MEN.

• 18 października 2016 r. uruchomienie ogólnopolskiej akcji protestacyjnej ZNP w związku z planowaną reformą edukacji. W ramach tej akcji Związek zorganizował między innymi:

- pikiety w województwach, w dniu 10 października;

- nadzwyczajne spotkanie prezesów największych oddziałów ZNP, spotkania z dyrektorami, nauczycielami i rodzicami, w dniu 9 listopada;

- pikiety przed Sejmem, 15 listopada i 29 listopada (w dniu pierwszego czytania projektów ustaw);

- Ogólnopolską Manifestację Pracowników Oświaty w Warszawie, z udziałem rodziców, samorządów i organizacji pozarządowych, w dniu 19 listopada 2016 r.;

- pikietę przed Pałacem Prezydenckim, w dniu 19 grudnia 2016 r.

Prezes Sławomir Broniarz w Wolsztynie

17 kwietnia  2013 roku prezes ZNP Sławomir Broniarz odwiedził Wolsztyn. Od tego momentu minęło już parę lat, ale jakoś tak dzisiaj pomyślałem, że warto o tym przypomnieć. W końcu nasze miasto jest jednym z najpiękniejszych miejsc w Polsce (moja - subiektywna - jednak aspirująca do poziomu - obiektywnej - opinia). Ot, tak, bez powodu - przypominamy nasz artykuł.
 
Dzisiaj w Wolsztyńskim Domu Kultury odbyła się konferencja zorganizowana przez Zarząd Okręgu Wielkopolskiego Związku Nauczycielstwa Polskiego i Zarząd Oddziału ZNP w Wolsztynie. Wiodącym tematem był "Status prawny nauczyciela".  Ponad dwustu uczestników konferencji wysłuchało wystąpienia prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego Sławomira Broniarza, które było ściśle związane z głównym tematem spotkania. Następnie głos zabrała Kol. Jolanta Gałczyńska z ZG ZNP, która omówiła temat "Czas pracy nauczyciela w świetle przepisów prawa oświatowego".

Podczas swego pobytu w Wolsztynie prezes Sławomir Broniarz odwiedził Panią Annę Hajduk - wieloletnią przewodniczącą Sekcji Emerytów i Rencistów ZNP, która niedawno ( 10 kwietnia) obchodziła swoje 90 urodziny.

Szerszą informację tekstową, a być może także i fotograficzną, zamieścimy w możliwie najbliższym czasie.

ZNP występuje do Głównego Inspektora Pracy ws. egzaminatorów

Związek Nauczycielstwa Polskiego wystąpił dziś do Głównego Inspektora Pracy o zobowiązanie podległych sobie Inspekcji do podjęcia interwencji w sprawie bezprawnego delegowania nauczycieli do pracy w zespołach nadzorujących, utworzonych w innych szkołach niebędących dla tychże nauczycieli pracodawcami.
Jednocześnie Związek Nauczycielstwa Polskiego wystąpił do Głównego Inspektora Pracy o podjęcie działań w celu zainicjowania prac legislacyjnych odnośnie zmiany treści:

• 16 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty (Dz.U. poz. 1512) – w zakresie możliwości powoływania nauczyciela do pracy w zespole nadzorującym w szkole niebędącej dla tego nauczyciela pracodawcą;
• 17 ust. 3 pkt 2 i § 54 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego i egzaminu maturalnego (Dz.U. poz. 2223) – w zakresie możliwości powoływania nauczyciela do pracy w zespole nadzorującym w szkole niebędącej dla tego nauczyciela pracodawcą.

Ponadto Związek Nauczycielstwa Polskiego wystąpił do Głównego Inspektora Pracy o negatywne zaopiniowanie projektu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty oraz projektu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i sposobu przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego i egzaminu maturalnego  – ze względu na to, że zaproponowane zmiany pogłębiają błędne rozwiązania legislacyjne ww. rozporządzeń, poprzez umożliwienie powoływania do zespołów nadzorujących osób niepozostających w stosunkach pracy ze szkołą, placówką lub placówką doskonalenia nauczycieli.
Zdaniem Związku Nauczycielstwa Polskiego, powyższe rozwiązania normatywne stoją w sprzeczności z zasadami obowiązującymi w polskim prawie pracy, dotyczącymi podległości służbowej w ramach stosunku pracy, wykonywania pracy na rzecz pracodawcy w określonym zakresie obowiązków pracowniczych, a także delegowania pracowników do pracy poza siedzibą pracodawcy.

źródło:  https://znp.edu.pl/znp-wystepuje-do-glownego-inspektora-pracy-ws-egzaminatorow/