7 stycznia szef MEN w wywiadzie dla „Dziennika Gazety Prawnej” („Kartę Nauczyciela może zastąpić Kodeks Oświatowy”, 7.01.2020) mówi m.in., że:
„Jestem za tym, aby był odrębny dokument, który będzie regulował pragmatykę zawodową nauczyciela. A to, czy taka ustawa będzie się nazywała „Karta nauczyciela” czy inaczej – to już kwestia drugorzędna” (…).
„Mówiłem jeszcze przed wyborami, że pragmatyka zawodowa nauczycieli to jedna z tych kwestii, które nie zostały naprawione ostatnimi reformami. Trzeba porozmawiać o zmianie awansu zawodowego, ocenie pracy nauczycieli, systemie wynagradzania. A także o modyfikacji systemu finansowania oświaty”. (…)
„Najważniejsza i najbliższa zmiana dotyczy pragmatyki zawodowej nauczycieli. W drugiej połowie 2020 r. lub na początku 2021 r. przedstawimy projekty zmian ustawowych. Powinny one nawiązywać do rozwiązań charakterystycznych dla naszej tradycji, specyfiki i być może korzystać z niektórych rozwiązań stosowanych w innych państwach. Wracając do Karty nauczyciela – związki bardziej niż nazwą są zainteresowane dobrymi zapisami związanymi z pragmatyką zawodową. Traktują jednak Kartę jako swego rodzaju układ zbiorowy, który daje poczucie stabilizacji i muszę brać to pod uwagę” (…). Więcej w Głosie (tutaj).
O Karcie Nauczyciela i pomysłach na jej likwidację mówił szef ZNP Sławomir Broniarz w Głosie Nauczycielskim (tutaj): Atak na Kartę jest atakiem na edukację. Karta zawiera mechanizmy pozwalające nauczycielowi nie tylko na osiąganie takiego, a nie innego wynagrodzenia zasadniczego, gwarantowanego przez MEN, ale także zapewnia mu średnie wynikające z awansu zawodowego. Mówienie dziś, że „gdy zlikwidujemy Kartę, to będziemy lepiej zarabiać”, nie znajduje żadnego pokrycia w rzeczywistości.
KARTA NAUCZYCIELA TO NASZE PRAWA!
Karta jest ustawą regulującą kwestie związane z warunkami pracy, wynagrodzeniem oraz określa kwalifikacje nauczycieli.
Karta stanowi jedyny już dzisiaj właściwie w Polsce – zbiorowy układ pracy.
Ustawa ta szczegółowo określa warunki pracy nauczycieli, ich obowiązki, prawa oraz precyzuje stopnie awansu zawodowego i wysokość wynagrodzenia nauczycieli.
Karta wyrównuje szanse edukacyjne (wszędzie – niezależnie od położenia i zamożności samorządu – nauczyciele muszą spełniać te same wymagania).
Dzięki Karcie wszyscy otrzymują podwyżki, mają zagwarantowane wynagrodzenie zasadnicze, określony czas pracy i mogą realizować awans zawodowy.
Karta Nauczyciela zapewnia nauczycielom stabilizację.
Karta chroni edukację przed pełną komercjalizacją, czyli przed urynkowieniem zasad zatrudniania i wynagradzania nauczycieli.
Dzisiejszą Kartę, od tej uchwalonej w 1982 r., dzielą lata świetlne – w ciągu 30 lat dokument był zmieniany ponad 60 razy. Najważniejsze przepisy oraz – co istotne – duch tej ustawy pozostały jednak niezmienione – to przekonanie o konieczności zapewnienia dzieciom bezpłatnej, świadczonej na wysokim poziomie oświaty przez stabilnych zawodowo nauczycieli.
Karta Nauczyciela nie tylko nikomu nie szkodzi, ale wręcz przeciwnie – gwarantuje wysoką jakość nauczania, dlatego że ustawa zapewnia szkole i jej pracownikom pewną stabilizację pozwalającą im wykonywać swoje zadania niezależnie od koniunktury ekonomicznej i politycznej!
